Behandeling van hoofdafvlakking bij een Baby door een Osteopaat

Hoofdafvlakking, ook wel plagiocefalie of brachycefalie genoemd, is een veelvoorkomende aandoening bij baby’s, waarbij een deel van het hoofdje afgeplat is. Dit kan ontstaan door langdurige druk op één deel van de schedel, vaak als gevolg van een voorkeurshouding of beperkte bewegingsvrijheid van de nek. Een osteopaat benadert deze aandoening door te kijken naar de oorzaak van de afvlakking en het bevorderen van een evenwichtige groei van het hoofdje. Hieronder volgt een beschrijving van hoe een osteopaat dit zou aanpakken.

Mogelijke Oorzaken van Hoofdafvlakking

Osteopaten kijken naar verschillende factoren die kunnen bijdragen aan een afvlakking van het hoofdje:

• Voorkeurshouding (Torticollis): Een veelvoorkomende oorzaak van hoofdafvlakking is een voorkeurshouding waarbij de baby zijn hoofdje steeds naar dezelfde kant draait. Dit kan veroorzaakt worden door spanning of verkorting van de nekspieren, vaak de musculus sternocleidomastoideus.

• Langdurige Rugligging: Omdat baby's veel tijd op hun rug doorbrengen, bijvoorbeeld in bed of in autostoeltjes, kan er constante druk ontstaan op een deel van het hoofdje, wat leidt tot afvlakking.

• Vroeggeboorte: Bij premature baby’s is de schedel vaak zachter, wat hen vatbaarder maakt voor vervormingen als gevolg van druk.

• Beperkte Bewegingsvrijheid in de Schedel: Tijdens de geboorte of door intra-uteriene beperkingen kunnen de botjes van de schedel enigszins verschuiven of beperkt worden in hun beweeglijkheid, wat kan bijdragen aan afvlakking.

Osteopathische Behandelingstechnieken

Na een grondige anamnese en lichamelijk onderzoek, waarbij de osteopaat let op de houding, beweging en vorm van het hoofdje van de baby, kan de behandeling starten. De technieken die een osteopaat kan gebruiken om hoofdafvlakking te behandelen, zijn onder andere:

• Craniosacrale Therapie: Deze zachte, ritmische manipulaties van de schedelbeenderen helpen de natuurlijke beweeglijkheid van de schedel te herstellen. Door subtiele druk uit te oefenen op specifieke delen van de schedel, kan de osteopaat helpen om de vorm van het hoofdje te verbeteren en druk te verlichten.

• Mobilisatie van de Nek: Als er sprake is van een voorkeurshouding of torticollis, kan de osteopaat zachte technieken toepassen om de spieren in de nek en schouders te ontspannen en de bewegingsvrijheid te vergroten. Dit helpt de baby om het hoofdje vrijer naar beide kanten te bewegen.

• Verbeteren van de Beweging van het Gehele Lichaam: Soms kan beperkte beweeglijkheid in andere delen van het lichaam, zoals de schouders of wervelkolom, bijdragen aan een verkeerde houding van het hoofdje. De osteopaat zal daarom ook deze gebieden behandelen om een goede symmetrie in de beweging te bevorderen.

• Advies aan Ouders: Naast de hands-on behandeling geeft de osteopaat vaak advies aan de ouders over hoe ze thuis kunnen helpen. Dit kan onder andere bestaan uit:

  • Positionering: Tips voor het veranderen van de slaappositie van de baby en het afwisselen van de ligposities om druk op het afgeplatte deel van het hoofd te verminderen.
  • Buikligging: Het aanmoedigen van meer tijd in buikligging wanneer de baby wakker is, wat de ontwikkeling van de nek- en rugspieren bevordert.
  • Stimulatie: Het plaatsen van speeltjes of interessante objecten aan de niet-afgevlakte kant van het hoofd om de baby te stimuleren het hoofdje vaker die kant op te draaien.

Integrale Benadering en Prognose

Osteopaten hanteren een holistische aanpak, wat betekent dat ze niet alleen naar de vorm van het hoofdje kijken, maar naar het hele lichaam van de baby en hoe dit bijdraagt aan de ontwikkeling. Door vroegtijdig in te grijpen met osteopathische behandeling kunnen veel gevallen van hoofdafvlakking effectief worden aangepakt. De schedel van een baby is nog in ontwikkeling, en met de juiste technieken en adviezen kan een osteopaat helpen om een symmetrische groei van het hoofd te bevorderen.

Afhankelijk van de ernst van de afvlakking en de reactie op de behandeling, kunnen meerdere sessies nodig zijn om het gewenste resultaat te bereiken. De samenwerking met de ouders is hierbij cruciaal, omdat zij een belangrijke rol spelen in het dagelijks ondersteunen van de behandeling.